ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Γ. ΣΚΛΑΒΟΥ

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Γ. ΣΚΛΑΒΟΥ

Γεννήθηκα στις 10 Σεπτεμ­βρίου του έτους 1927, σ’ ένα παραθαλάσσιο χωριό της Κεφαλλονιάς, τα Ντο­μάτα. Ο πατέρας είναι ένας φτωχός γεωργός^• η μητέρα μου πέθανε όταν ήμουν 5 χρόνων. Είμαι το τέταρτο παιδί της οικογένειάς μου, προηγείται ένας αδελφός και δύο αδελφές.
Τελείωσα το Δημοτικό της κοινότητας Σβορωνάτων, που υπάγεται το χωρίον Ντομάτα. Και το Γυμνάσιον Κεραμιών, το έτος 1946. Κα’ όλον αυτό το διάστημα εργαζόμενος τ’ α­πογεύματα και διαβάζων τις νύχτες. Παρακολουθού­σα με ενδιαφέρον τα μαθη­ματικά και ιδιαιτέρως την γεωμετρία, στερεομετρία, την φυσική, την κοσμογρα­φία, ψυχολογία και ποίησιν. Ίσως πρέπει ν’ αναφερ­θώ ότι ουδέποτε είχαμεν εις το Δημοτικό και το μάθημα τεχνικών.
Όταν τελείωσα το Γυμνάσιον, τα ανεπαρκή οικονο­μικά μέσα εματαίωσαν την επιθυμίαν μου να δώσω εξε­τάσεις εις την αρχιτεκτονι­κήν ή για μηχανικός εις το Ε.Μ.Π. Και επήρα την ανεπιθύμητον απόφασιν να γί­νω ναυτικός, αν και εκεί ήλπιζα, μετά ορισμένο χρονι­κό διάστημα, να δώσω εξετάσεις για μηχανικός. Έβγαλα ναυτικόν φυλλάδιον με κάποιαν καθυστέρησιν. Μα δεν πρόφθασα να το χρησιμοποιήσω. Μου άρεσε πολύ η θάλασ­σα, το καλύμπι, το κυνήγι και τα αγωνίσματα δίσκος και ακόντιο όπου είχα επα­νειλημμένα διακριθεί.
Μια μέρα της άνοιξης ή­μουν μόνος εκεί στ’ ακρο­γιάλι του χωριού μου, εκεί που λέγεται Αη Χι. Μια θά­λασσα ήρεμη απλώνετο μπροστά μου και στο βάθος μόλις διακρίνοντο τα βουνά της Ζακύνθου. Αριστερά μου, απότομοι βράχοι και η επιβλητική μορφή του Αί­νου. Έφυγαν σε μια στιγμή οι σκέψεις και οι προβλέ­ψεις για το μέλλον και θέλη­σα να παίξω σαν παιδί με την άμμον, σχεδιάζοντας και εκτελώντας πάνω εκεί μια αναπαυόμενη μορφή.
Αυτή ήτο και η αρχή της σταδιοδρομίας μου. Χαρά και ικανοποίηση άρχισαν αμέσως να με κυριεύουν δημιουργώντας μορφές πάνω στη βρεμμένη άμμο, αργότερα στον πηλό, στην πέτρα και στο μάρμαρο. Δεν είχα ιδεί ουδέποτε εργαστήριο γλυπτικής, ούτε και ζωγραφικής και στις εκφρά­σεις μου ήμουν εντελώς ανε­πηρέαστος και πρωτότυπος και ευτυχώς αυτό το προσόν διατηρώ.
Έμαθα αργότερα ότι υπάρ­χει η Σχολή Καλών Τεχνών και σ’ ένα χρόνο ήρθα στην Αθήνα και έδωσα εξετάσεις εις το προπαρασκευαστικόν τμήμα της Σχολής, το έτος 1949^• όλον το χρονικό διά­στημα 1949-1950 παρακο­λουθούσα με ενδιαφέρον το σχέδιον με καθηγητήν τον Κ. Μόραλην. Εις την γλυπτικήν, εις το εργαστήριον του Κ. Τόμπρου και εις το εργαστήριον Μαρμαροτεχνίας. Τον Ιούλιον του έτους 1950 έδωσα εξετάσεις εις τα εργαστήρια γλυπτικής, πέρασα πρώτος και μου εδόθη υποτροφία από το ίδρυμα κρατικών υποτροφιών εξωτερικού. Στις  7 Ιουλίου του ιδίου έτους με πήραν στρατιώτην και διέκοψα τις σπουδές μου για δύο χρόνια και ξανά έκανα την εγγραφή μου εις την Σχολήν τον Σεπτέμ­βριον του έτους 1952, όπου και μου εδόθη υποτροφία ε­σωτερικού από το ίδρυμα κρατικών υποτροφιών, λαβόντες υπόψιν ότι είχα πε­ράσει εις τις εισαγωγικές ε­ξετάσεις εις το εργαστήριο πρώτος.
Έκτοτε παρηκολούθησα ανελλειπώς όλα τα καλλιτε­χνικά και θεωρητικά μαθή­ματα εις το εργαστήρι της σχολής και έκανα δικές μου ιδιαίτερες μελέτες εις το σχέδιον, πηλό, γύψο, μάρμαρον. Εις τις τελικές ε­ξετάσεις μου έδωσαν τις πρώτες διακρίσεις εις την σύνθεσιν και εις το γυ­μνόν, το έτος 1954-55, εις τον κορμόν το έτος 1955- 56, εις το κεφάλι, το έτος 1955-56, εις την σύνθεσιν, το έτος 1952-54.
Εις το σχέδιον γυμνού είχα όλους τους καθηγητές της σχολής: τον Κεφαλληνό, τον Τόμπρο, τον Παπά, τον Μόραλην, τον Κ. Γεωργιάδην και τον Κ. Παπαλουκά. Τελείωσα άπαντα τα καλλιτεχνικά και θεωρη­τικά μαθήματα τα διδαχθέντα εις την Σχολήν Καλών Τεχνών, μου εδόθη πτυχίον καλλιτεχνικού και θεωρητι­κού και επιθυμώ να συνεχί­σω τας σπουδάς μου εις το εξωτερικόν.